ماه مبارک رمضان مبارک باد
ijk
الحمد الله رب العلمین والصلاﺓ والسلام علی اشرف النبیا والمرسلین وعلی آله واصحابه اجمعین.
ماه مبارک رمضان مبارک باد
ماه مبارک رمضان ماه رحمت است ماه است که قرآن از لوح محفوظ به آسمان دنیا نازل شده بعداًطبق ضرورت به مدت۲٣ سال توسط حضرت جبرئیل به حضرت محمد صلی الله علیه وسلم نازل شد. در رابطه به فضیلت این ماه چند حدیث از کتاب فضایل اعمال جمع کردیم امید است که همه ما وشما از احادیث استفاده وبدان عمل کنیم وتا مورد قبول بارگاه حضرت خداوند متعال گردد.
حضرت کعب بن عجره رض میگوید: یک باررسول اکرم صلی الله علیه وسلم فرمودند « نزدیک منبربیاید» مانزدیک آمدیم هنگامی که آن حضرت صلی الله علیه وسلم بر پله اول آن قدم گذاشتند فرمودند: «آمین» وچون برپله دوم قدم گذاشتند بازهم فرمودند: «آمین» وچون بر پله سوم قدم نهادند بازهم فرمودند: «آمین» هنگامی که ازمنبر پایین آمدند وازخطبه فارغ شدند عرض کردیم: امروزوقت بالا رفتن بر منبر از شماکلامی شنیدیم که تا به حال نشنیده بودیم؟ آن حضرت صلی الله علیه وسلم فرمودند:« درآن لحظه جبرئیل جلوی من آمد وچون برپله اول قدم گذاشتم اظهار داشت: هلاک ونابودباد آن شخصی که ماه رمضان رادریافت ومورد مغفرت قرارنگرفت» گفتم: «آمین» و چون برپله دوم قدم نهدم او گفت:« هلاک ونابود باد آن شخصی که نام توذکر شوم وبرتو درود نفرستد» گفتم: «آمین» وچون بر پله سوم قدم گذاشتم اوگفت:« هلاک ونابود باد آن شخصی که پدرومادراوویایکی ازآن دودرحالت پیری وسالخوردگی باشند واوبوسیله خدمت به آنها وارد بهشت نشود» گفتم: «آمین». (رواه الحکام وقال صحیح الاسناد کذا فی الترغیب)
حضرت عباده رض میگود: « یک باررسول اکرم صلی الله علیه وسلم درنزدیکی ماه مبارک رمضان فرمودند: ماه رمضان فرا رسید ماهی که بسیاربابرکت است. خداوند متعال در این ماه بسوی شما متوجه شده ورحمت خاص خودرانازل میکند گناهان رامورد عفوقرار میدهد دعاها را قبول کرده ونزد فرشتگان فخرمیکند پس به خداوند اعمال نیک تقدیم کنید شقی وبدبخت آن کسی است که در این ماه نیزازرحمت الله تعالی محروم بماند». ( رواه الطبرانی)
رسول اکرم صلی الله علیه وسلم فرمودند:« خداوند متعال وفرشتگان اوبرکسانی که سحری میخورند، رحمت نازل میکنند». ( رواه الطبرانی)
رسول اکرم صلی الله علیه وسلم فرمودند: «هرکس یک روزبدون عذرشرعی روزه نگیرد، اگرتمام عمرراروزه بگیرد آنروز تلافی وجبران نمیشود» (رواه احمد والترمذی وابوداود وابن ماجه)
رسول اکرم صلی الله علیه وسلم فرمودند: « درشب قدر حضرت جبرئیل علیه السلام باگروهی ازفرشتگان نازل میشود وبرای هرکس که ایستاده ویانشسته مشغول عبادت وذکرالله است، دعای رحمت میکنند وچون روز عید فطر میشود در مقابل فرشتگان بر عبادت بندگان خود فخر میکند (چون آنها هنگام آفرینش بشر، اورامورد طعن قرارداده بود) وازآنها سوال میکند که ای فرشتگان! مزدآن کیس که کار را به پایان میرساند چیست؟ آنه عرض میکنند: «ای پروردگارما! مزدآنها این است که اجر آنها کاملاً به آنان داده شود.» آنگان خداوند متعال میفرماید:«ای فرشتگان! غلامان وکنیزان من فریضه مرا کاملاً بجا آوردند وحالا بادعا وزاری (بسوی عیدگاه) خارج شده اند. سوگند به عزتم! سوگند به عظمت وجلالم! سوگند به کرم وبخششم! سوگند به شان والا ومرتبه بلندم! که دعای آنها را حتماًقبول میکنم» سپس خطاب به آن روزه داران میفرماید: « بروید درحالی که گناهان شمارا مورد عفو قراردادم وبدی های شمارا به نیکی تبدیل کردم.» پس آنها از عیدگاه در خالی به خانه های خود باز میگردند که گناهانشان مورد عفو وبخشش قرار گرفته است. (رواه البیهقی فی شعب الایمان کذا فی المشکوﺓ)
رسول اکرم صلی الله علیه وسلم فرمودند: « هرکس درشب قدر با ایمان وقصد ثواب برای عبادت بایستد تمام گناهان گذشته اومورد عفو قرار میگرند». (بخاری ومسلم)
حضرت عباده رض از رسول اکرم صلی الله علیه وسلم در باره شب قدر پرسیدم. آنحضرت صلی الله علیه وسلم فرمودند: «در شبهای تاق دهه آخیر رمضان، آنرا جستجو کنید. درشبهای ۲۱- ۲٣-۲٧-۲٥-۲٩وشب آخررمضان، هرکس با ایمان وقصد ثواب در آن شب عبادت کند تمام گناهان او مورد عفو قرار میگرند. از نشانیهای آن شب این است که شب روشن، صاف، وشفاف است. نه بسیار گرم ونه بسیار سرد بلکه معتدل است گویا شب چهارده است. درآن شب تا صبح شهابها به شیاطین زده نمیشوند. آفتاب صبح آنروز شعاع ندارد وبدون شعاع طلوع میکند، مانند ماه شب چهارده. درآنروز شیطان همران با خورشید طلوع نمیکند» (برخلاف سایرروزهاکه شیطان همراه باخورشیدنمودار میشود). (درمنثور عن احمد والبیهقی)
حضرت عایشه رض ازرسول اکرم صلی الله علیه وسلم پرسید:« یا رسول الله! اگرشب قدر را دریابم چه دعایی بخوانم؟» آنحضرت صلی الله علیه وسلم فرمودند:« اَللهُمَ اِنَّکَ عَفُوُّتُحِبُّ الْعَفْوُّفَاعْفُ عَنِّیْ» رابخوان . معنی دعا (بارالها! تومعاف کنند هستی وعفورادوست داری پس مرا عفو کن) (رواه احمد وابن ماجه والترمذی)